جدول جو
جدول جو

معنی علی علوی آملی - جستجوی لغت در جدول جو

علی علوی آملی
(عَ یِ مُ)
ابن احمد بن حسین حسینی علوی آملی، ملقّب به ممتازالعلماء و مکنّی به ابوالحسن. فقیه امامی بود و اصل او از آمل و تولدش در بمبئی به سال 1298 هجری قمریبوده است. او مدتی در کربلا ساکن بود و نزد علمای آنجا تحصیل کرد. و در سال 1355 هجری قمری در لکهنو در هند درگذشت. او را کتابی در فتاوی، و رسائلی در اجتهادو اثبات نبوت و امامت است. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 14 از الاعلام زرکلی ج 5 ص 67 و اعیان الشیعه ج 6 ص 283)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(عَ یِ نی)
ابن عبدالکریم بن علی بن محمد بن علی بن عبدالحمید حسینی علوی نیلی نجفی. مشهور به نسابه و مکنی به ابوالحسن. فقیه و اصولی و محدث شیعۀ امامیه بود. اصل او از قریۀ نیله است ولی موطنش در نجف بود و نزد ابن فهد حلبی تحصیل کرد. وی در حدود سال 800 هجری قمری در قید حیات بود. او راست: 1- الانصاف فی الرد علی صاحب الکشاف. 2- الانوار البهیه (یا الانوار المضیئه) فی الحکمه الشرعیه. 3- ایضاح المصباح لاهل الصلاح. 4- سرور أهل الایمان فی علامات ظهور صاحب الزمان. 5- السلطان المفرج عن اهل الایمان. نام و نسب او در ’مصنفی علم الرجال’ چنین آمده است: علی بن عبدالکریم بن عبدالحمید بن عبدالله بن احمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی بن جلال الدین نسابه، ملقب به بهاءالدین. (از معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا